28 Мај 2017
«ТӘҺГИР» – ҜҮНАҺЫН ДАҺА БИР АМИЛИ
Ата вә ана өз өвладлары илә мүәјјән пәрдә дахилиндә давранмалы, онларын бүтүн јаш дөвүрләрини вә хүсусијјәтләрини нәзәрә алмалыдырлар.

Ата вә ана өз өвладлары илә мүәјјән пәрдә дахилиндә давранмалы, онларын бүтүн јаш дөвүрләрини вә хүсусијјәтләрини нәзәрә алмалыдырлар. Валидејн бир сөзлә ушағын шәхсијјәтинә тохунан сөзләрдән вә ишләрдән чәкинмәли вә һәмишә өвладларына јахшы нүмунә олмалыдырлар. Ејни заманда јашлы адамларын да гүруруна тохунан һәрәкәтләрдән гачылмалыдыр. Бүтүн инсанларын еһтирамы лазыми гәдәр сахланмалыдыр ки, онлар өзләриндә һәгарәт һисси кечирмәсинләр. Чүнки мәнлији тапдаланан, шәхсијјәти тәһгир олунан инсанларда гәзәб һәддини ашыр вә кин ҝүҹләнир. Инсанларда јаранан бу һиссләр исә чохлу ҝүнаһларын төрәнмәсинә ҝәтириб чыхарыр.
Имам Һади (ә) бујурур:
«Өзүнү шәхсијјәтсиз һесаб едән адамын шәрриндән узаг олун». (Төһәфүл-үгул, 574-ҹү сәһ.)
Имам Әли (ә) бујурур:
«Өзүнү шәхсијјәтли һесаб едән адам һеч вахт өз шәхсијјәтини ҝүнаһла мәһв етмәз». (Биһарул-әнвар, 72-ҹи ҹилд )
Ислам Пејғәмбәри (с) бујурур:
«Јаланчы адам өзүнә шәхсијјәт вермәмәк сәбәбиндән јалан данышыр».
Нәтиҹә алырыг ки, һеч бир инсаны тәһгир етмәк олмаз. Чүнки бу вахт о өз шәхсијјәтини әскик билир вә бунун үчүн чохлу ҝүнаһлара гуршаныр.
İслам Пејғәмбәри (с) вә Мәсум имамлар ушағы тәрбијә едәркән һеч вахт онун шәхсијјәтини тәһгир етмирдиләр. Әксинә онларын еһтирамыны сахламагла онлардан ҝүҹлү шәхсијјәт формалашмасына наил олурдулар.
Ислам Пејғәмбәри (с) бујурур: «Өвладларыныза еһтирам гојун вә онлары ҝөзәл тәрбијә един ки, Аллаһ сизин ҝүнаһларынызы бағышласын».
Бундан әлавә, ислам дининдә ушагларын тәрбијә просесиндә бир нечә мәрһәләнин дә јеринә јетирилмәси ваҹиб сајылыр. Мәсәлән: Онларын арасында фәрг гојмајын, онларын арасында бәрабәрлијә риајәт един, онлара јахшы сөзләр данышын, пис ад гојмајын, пис ләгәбләрлә чағырмајын вә с. Садалананларын әкси дә ушагларда мәнфи һаллар јарадар вә нәтиҹәси һәм аилә, һәм дә ҹәмијјәт үчүн пис олар.