
Имам Һүсејн (ә) өз һәрәкәтинин фәлсәфәси кими зүлмлә мүбаризәни ҝөстәрир: “Аллаһын бәндәләринә гаршы ҝүнаһ вә дүшмәнчилик едир“. Сөһбәт дүнјанын бүтүн инсафлы шәхсләринин гәбул етдији ән мүгәддәс мәгсәдләрдән ҝедир. Белә бир инсан белә бир мәгсәд јолунда ән чәтин мүбаризәјә дөзүр. Ән чәтин мүбаризә гәриб мүбаризәдир. Достларын һәвәсләндирмәси вә бүтүн халгын тәгдири арасында өлдүрүлмәк чох да чәтин дејил. Еркән Ислам чағынын дөјүшләринин бириндә һагг вә батил ҹәбһәси бир-биринин гаршысында дајанды. Пејғәмбәр (с) вә Әмирәлмөминин (ә) кими шәхсләр һагг ҹәбһәсинин башында дурдулар. Пејғәмбәр (с) өз әсҝәрләриндән сорушду ки, мејдана чыхыб дүшмән ордусунун филан мәшһур дөјүшчүсүнү мәғлуб етмәк истәјән вармы? Ислам ордусундан бир ҝәнҹ көнүллү шәкилдә өнә чыхды. Пејғәмбәр (с) әлини онун башына чәкди вә ону јола салды, мүсәлманлар да онун үчүн дуа етдиләр. О, дөјүш мејданына ҝетди, ҹиһад етди вә өлдүрүлдү. Бу бир нөв өлдүрүлмәк вә ҹиһад етмәкдир. Ҹиһад етмәјин башга бир нөвү исә елә бир ҹиһаддыр ки, инсан дөјүш мејданына сары ҝедәндә ҹәмијјәт ја ону инкар едир, ја гафилдир, ја кәнара чәкилир, јахуд гаршысында дајаныр; үрәкдән тәгдир едән вә сајлары аз олан шәхсләр дә ону тәрифләмәјә ҹүрәт етмирләр.