Шрифт өлчүсү:

12 Феврал 2018

Биз ниҹат ҝәмисијик. Она пәнаһ ҝәтирән ниҹат тапды, ондан галан һәлак олду

Әбузәр Кәбә гапысындан тутуб деди: “Ешитдим ки, Пејғәмбәр (с) белә бујурду: “Аҝаһ олун, мәним Әһли-бејтим сизин үчүн Нуһун ҝәмиси кимидир. Һәр кәс она пәнаһ ҝәтирсә гуртулду, һәр кәс ондан галса мәһв олду.” (“Јәнабеул-мәвәддәт”, 1-94, баб 4, һәдис 1)
Əмирәлмөминин (ә) бујурур: “Әҝәр сизләрин гуртулушу нәзәрдә тутулмасајды, Аллаһ бизи бу дүнјаја ҝөндәрмәзди. Биз Аллаһын әрши әтрафында һәмд-сәнаја мәшғул идик вә дүнја әһли дејилдик. Сизин ардынызҹа ҝөндәрилдик ки, сизи күфр, ширк вә азғын нәфс истәкләри ҝирдабындан чыхараг, инсанлыг зирвәсинә чатдыраг. Биз дүнјанын зүлмәт гујусу башында дајаныб сизи онун дәринлијиндән чыхаран, бу торпаг аләмдән пак аләмә һидајәт едән карваныг. Беләсә, әлимизи әлинизә верин, сәдагәтлә бизә бејәт един ки, сизи бу ҝирдабдан, туфанлы дәрјадан хилас едиб гуртулуш саһилинә чыхараг.”
Һәзрәт Пејғәмбәр (с) бујурур: “Биз ниҹат ҝәмисијик. Она пәнаһ ҝәтирән ниҹат тапды, ондан галан һәлак олду. Аллаһдан бир шеј истәјән биз Әһли-бејт (ә) васитәси илә истәмәлидир.” (“Фәраидул-сәмтејн”, 1-37)
Әмирәл-мөминин (ә) Кумејлә бујурду: “Еј Кумејл! Ислам пејғәмбәри (с) рамазанын он бешинҹи ҝүнү әср намазындан сонра мүһаҹирләр вә әнсар бир јерә топлашдығы вахт минбәрә галхыб бујуруду: “Әли вә онун ики пак өвлады мәндәндир, мән дә онларданам. Онлар ниҹат ҝәмиси кимидир. Она пәнаһ ҝәтирән ниҹат тапар, ондан галан мәһв олар. Гуртулан Фирдөвс ҹәннәтдәдир, јердә галан ҹәһәннәм одунда!” (“Бәшарәтул-Мустәфа”, 30; “Биһарул-әнвар”, 74-276, баб 11, һәдис 1) Һәзрәт башга бир мәгамда бујурур: “Бизим вилајәтимизә (һакимијјәтимизә) табе олан габаға дүшдү, бизим ҝәмидән галан гәрг олду.” (“Ғурәрул-һикәм”, 116, һәдис 2028, 2029) Ҝеҹәләр јол ҝедәнләр үчүн улдузлар нишанҝаһдыр. Бир чох мүсафирләр ҝеҹәнин гаранлығында улдузларын көмәји илә һәрәкәт едир. Һәзрәт Пејғәмбәр (с) бир рәвајәтдә Әһли-бејти (ә) улдузлар тәк әмин-аманлыг васитәси һалландырыр: “Улдузлар јер әһлини гәрг олмагдан горујан әмин-аманлыг васитәсидир. Мәним Әһли-бејтим ихтилафдан гуртулуш сәбәбидир. Онларла олмајан, онлара гаршы галхан зүмрә бир-бири илә дә ихтилафда олар вә шејтан фиргәсиндән сајылар.” (“Мустәдрәк”, 3-162)