21 Апрел 2018
Ән үстүн јаранмыш Әһли-Бејтдир (ә)
Онларын имамәт вә вилајәтинин гәбулу һамы үчүн ваҹибдир
Һагг-әдаләт мизанында инсанын дәјәр өлчүсү онун иманы, мәрифәти вә тәгвасы олдуғундан Әһли-бејт (ә) ағыл вә дүшүнҹә саһиби олан бүтүн варлыглардан үстүндүр. Әһли-бејтин иман вә тәгвасы мәләкләри, ҹин вә инси ҝеридә гојур. Әһли-бејт (ә) мәрифәт зирвәсиндәдир. Онлар кечмишдән дә, ҝәләҹәкдән дә хәбәрдардырлар. Батин дә, заһир дә онлара ҝизли дејил. Онларын имамәт вә вилајәтинин гәбулу һамы үчүн ваҹибдир. Шәхсијјәтиндән асылы олмајараг, һәр бир инсан јалныз онлара игтида сајәсиндә ниҹат тапа биләр. Әһли-бејтдән (ә) үз дөндәрәнләр гәлбикор вә дүшүнҹәсиз варлыг сәвијјәсиндә галасыдыр. (“Фатир”, 19; “Әраф”, 179) Беләләри заһирән дири олса да, елмли вә мәрифәтли олдуғуну иддиа етсә дә фајдасыздыр. Ҹаһилин алимә, билмәјәнин биләнә, ихтисас саһиби олмајанын мүтәхәссисә, јолуну азанын бәләдчијә итаәтини ағыл һөкм едир. Имама игтида да бу гәбилдәндир вә сағлам әгл белә бир итаәти рәдд етмир.Шүбһәсиз, инсан һансы шәраитдә, һарада гәрар тутмасындан асылы олмајараг, Әһли-бејти (ә) таныдығы һалда онлара игтида етмәсә, дини онлардан өјрәнмәсә, онларын ҝөстәрдији јолда гәдәм атмаса, Гуранын тәфсири олан сәмәрәли маарифиндән фајдаланмаса, гәти ҝөстәришләринә әмәл етмәсә, һәтта бүтүн өмрүнү ҹиһада сәрф етсә дә, Ислам пејғәмбәринин (с) бујуруғуна әсасән, фајда әлдә етмәјәҹәк. Беләҹә, әбәди бәдбәхтлијә дүчар олуб, азғынлыгда галаҹаг! Бәли, јалныз Гурани-мәҹидә Әһли-бејтә (ә) сарыланлар азғынлыгдан горунаҹаг, өз тәлашларында фајда ҝөтүрәҹәк, өмрүнү заја чыхармајаҹаг. Мүхтәлиф фиргәләрә мәхсус һәдисләрин нәгл етдији кими һәзрәт Пејғәмбәр (с) бујурур: “Аранызда елә бир әманәт гојурам ки, она сарылсаныз һеч вахт јолунузу азмассыныз: онлардан бири о бириндән бөјүкдүр: Аллаһ тәрәфиндән јерә доғру чәкилмиш ип олан Аллаһын китабы вә мәним әһли-бејтим (ә). Бу ики шеј Көвсәр һовузу кәнарында мәнә чатанадәк бир-бириндән ајрылмаз. Диггәтлә бахын ки, мән олмајан вахт бу ики дәјәрли шејә мүнасибәтдә мәним һаггымы неҹә әда едирсиниз.” (“Сунәне-Термези”, 5-663; “Биһарул-әнвар”, 23-118, баб 7, һәдис 36)
