Һәзрәт Пејғәмбәр (с) Мәккәдән Мәдинәјә һиҹрәт едәркән Әмирәлмөминин Әлини (ә) Мәккәдә гојур вә бујурур: “Биздә олан әманәтләри саһибләринә гајтар.”
Əбусүфјанын оғлу Һәнзәлә, Әмир ибн Ваелә деди: Әлијә (ә) де ки, мән һәзрәт Пејғәмбәрә (с) 100 мисгал гызыл әманәт вермишәм. Сән Пејғәмбәрин (с) замини олдуғун үчүн мәним гызылым гајтар. Әҝәр сәндән шаһид истәсә биз гүрејшлиләр бу әманәтин һәгигәтән олдуғуна шаһидлик едәрик.
Әмир бу иши ҝөрмәк истәмирди. Амма Һәнзәлә она бир аз гызыл вә арвадынын бојунбағыны вермәклә һәзрәт Әлидән (с) бу борҹу тәләб етмәјә вадар едир.
Əмир, Имам Әлинин (ә) һүзуруна ҝәлиб о һәзрәтдән әманәти тәләб едир. Мәним дедијимә Әбу Ҹәһл, Әкрәмә, Әгәбә вә Әбусүфјан шаһиддирләр.
Имам (ә) бујурду: “Бу һијлә вә мәкр өзүнүзә гајыдаҹаг. Ҝед шаһидләринлә бирликдә Кәбәдә ҝөзлә.”
Əмир ҝедиб шаһидләрини Кәбәјә ҝәтирир.
Имам (ә) онларын һәр бириндән ајры-ајрылыгда әманәтин әламәтләри вә нә вахт Пејғәмбәрә верилмәси барәдә суал едиб бујурур: “Әмир, әманәти нә вахт Пејғәмбәрә вердин?
Деди: Сүбһ.
Бујурду: “Әбу Ҹәһл, Әмир әманәти нә вахт Пејғәмбәрә верди?”
Деди: Билмирәм.
Имам (ә) һәмин суалы Әбусүфјандан сорушду.
Деди: Әманәти ҝүн батан вахты Пејғәмбәрә верди.
Ондан сонра Һәнзәләдән сорушду.
Деди: Ҝүнорта вахты иди ки, Пејғәмбәр әманәти ондан алды.
Сонра Әгәбәјә суал едир.
Деди: Ахшам чағы иди ки, әманәти алды вә евә апарды.
Әкрәмәдән дә сорушур.
Деди: Ҝүндүз иди ки, Пејғәмбәр әманәти алыб гызы Фатимәнин (с.ә) евинә ҝөндәрди.
Һәзрәт Әли (ә) әманәтин верилмәсинин вахтында олан ихтилафы онлара дејәрәк јаланларыны ифша едир.
Сонар үзүнү Әмирә тутуб бујурду: “Нијә јалан данышанда әһвалын гарышыг вә рәнҝин саралмышды?”
Әрз етди: Һәгигәтән дә һијләҝәрин рәнҝи гызармаз. Кәбәнин Аллаһына анд олсун ки, мәним Пејғәмбәрин (с) јанында әманәтим јохдур. Һәнзәлә мәнә рүшвәт вермәклә бу һала салды. Бу бојун бағы да онун арвадынындыр ки, үстүндә ады јазылыб.
Nur-az.com
Дилимизә чевирди: Р. ҺүсејновÂ
