Шрифт өлчүсү:

07 Феврал 2014

Һиҹри-шәмси 1364-ҹү илдә тәблиғ үчүн Исфаһана дәвәт олунмушдум. Билирдим ки, Исфаһан бир заман Аллаһ өвлијаларынын јашадығы јер олуб.
Şәһәр, һикмәт шәһәри, фәгиһләр, философлар, арифләр, ашигләр вә Аллаһ шәһидләринин шәһәридир. Лазымдыр ки, һамылыгла бу шәһәрин һејсијјәтини горујаг.
Орада олдуғум мүддәтдә ешглә, илаһи инсанларын мәзарларыны, ја да бу бөјүк шәхсијјәтләри һәјатда зијарәт едәнләри зијарәт едирдим.
Çох ҝәздим амма аз мүвәффәг олдум. Бөјүк шәхсијјәтләр демәк олар ки, чоху дүнјадан ҝедибләр. Чох аз адам тапыларды ки, онларла үнсијјәтдә олмамыш олсун.
Тәблиғә ҝетдијим јердә нурани бир киши дә иштирак едирди. Онун мәләкути чөһрәси мәни өзүнә ҹәзб етди. Һалыны сорушдум, деди: “30 ил, бөјүк алим, философ мәрһум Һаҹыаға Рәһим Әрбабини дәрк етмишәм.”
Дүздүр о мәрһуму ики дәфә ҝөрмүшдүм, амма онун әхлагијјатындан бир о гәдәр дә аҝаһ олмамышдым. Бир нишанла ики һәдәфи вурмагла онун ҝөрүшүнә ҝетдим. Һәм онун мәрифәтиндән бәһрәләним, һәм дә устадынын кәмалатындан ешидим.
Бир мәҹлисдә онунла отуруб сөһбәтә башладыг. Деди: Адәтән бир актјор, мәхсусән мәшһур бир алим чох истәјир ки, тез бир заманда танынсын. Елмин тәбиәти, өзүнү ҝөстәрмәк, гүрур вә шөһрәтдир. Бир алим истәјир ки, бүтүн инсанлар онун елминдән, әсәрләриндән, јахшы әмәлиндән, мәхсусән дә јахшы дәрс демәсиндән аҝаһ олсунлар. Беләликлә бу аҝаһлыгдан ләззәт алсын вә јахшы мал-дөвләтә саһиб олсун. Истәјир ки, дәрс дедији јер инсанларын ҝөрә биләҹәји јердә олсун вә ҹәмијјәт арасында мәшһурлашсын.
Амма мәним устадым, һәзрәт Һаҹыаға Рәһим Әрбаб мәсҹиддә 50 ил мүддәтиндә биликли вә елмә рәғбәти оланлара дәрс дејиб. Лакин дәрс вахты ҹидди ҝөстәриш верирди ки, гапынын јанындакы пәрдәни чәксинләр. Дәрс дејәндә сәсини јалныз тәләбәләри ешидәрди вә һеч ким билмәзди ки, мәсҹиддә дәрс дејән шәхс кимдир.
Белә бир әхлагын саһиби өз заманында Ислам елминдә, мәхсусән дә фигһдә, тәфсирдә, фәлсәфәдә еләҹә дә әмәл вә ихласда, елм дүнјасына хидмәтдә, илаһи тәлим-тәрбијәдә вә ирфанда бинәзир иди.