Һәмин вахт һәзрәт өмрүнүн ијирми үчүнҹү илини јашајырды.
Рәвајәтдә нәгл олунур ки, Үһүд савашында Әмирәлмөмининин (ә) ајағына ох батды. Һәмин вахт һәзрәт өмрүнүн ијирми үчүнҹү илини јашајырды. Ох әти, дәрини, дамарлары вә сүмүјү бир-биринә тикмишди. Јара о гәдәр ағрылы иди ки, һәзрәт оху чыхармаға иҹазә вермирди. Тәбиб Пејғәмбәрин (с) јанына шикајәтә ҝетди. Һәзрәт бујурду: “Ҝөзлә, намаз вахты ишини ҝөр. Әли (ә) намаза дуранда диггәтини јалныз Аллаһа јөнәлдиб, мәһбубун ҹамалында фәна олур.” (“Муһәҹҹәтул-бәјза”, 1-397)
Сүннә әһли алимләриндән олан Ҹаме бу әһвалаты чох ҝөзәл шәкилдә нәзмә чәкмишдир.
Үһүд ҝүнү говға гопан бир заман
Дүшмән оху кечди тәниндән тамам.
Ҝөзләдиләр меһраба үз тутмағын,
Онда ки, һәзрәт унудур сол-сағын.
Чәкдиләр, охдан хәбәри олмады,
Ҹан чыхаран ағрылары билмәди...
