Һеч вахт хәлвәтдә әјләшмәзди, сүфрәјә гуламлары, һәтта гапычы вә хидмәтчиләри илә бирликдә әјләшәрди
Илаһи әхлаг
Ибраһим ибн Аббас дејир: Имам Ризанын (ә) өз сөзләри илә кимисә инҹитдијини ҝөрмәдим. Кимсә сөзүнү баша вурмамыш имам онун сөзүнү кәсмәди, ҝүҹү чатдығы һалда кимсәни әлибош јола салмады, һеч вахт киминсә гаршысында ајагларыны узатмады, бир дәфә дә олсун, өз хидмәтчиләрини тәһгир етмәди. Онун ағызынын сујуну јерә атдығыны, бәркдән ҝүлдүјүнү ҝөрмәдим. Онун ҝүлүшү тәбәссүм иди.
Һеч вахт хәлвәтдә әјләшмәзди, сүфрәјә гуламлары, һәтта гапычы вә хидмәтчиләри илә бирликдә әјләшәрди. Ҝеҹәләр аз јатар, адәтән ојаг галарды. Әксәр ҝеҹәләри сүбһәдәк раз-нијаз едәр, чох вахт оруҹ оларды. Ајын әввәлиндә, ортасында вә сонунда һөкмән оруҹ тутар вә бујурарды: “Бу бүтүн вахтын оруҹудур.” Ҝизли хејирхаһлыглары чох иди. Чох вахт ҝеҹәнин гаранлығында инфаг едәр, имкансызлара әл тутарды. Бир башгасынын фәзиләтдә она чатдығына инанмајын! (“Үјуни-әхбарур-Риза”, 2-184, баб 44, һәдис 7; “Биһарул-әнвар”, 49-91, баб 7, һәдис 4)
Аҹлар үчүн тәам
Мүәммәр ибн Хәллад дејир: Имам Риза (ә) сүфрәјә әјләшәндә онун үчүн бөјүк бир сини ҝәтирәрдиләр. Һәзрәт синини сүфрәнин кәнарына гојарды. Сүфрәдәки ән јахшы немәтләрдән синијә јығар вә ону јохсуллар үчүн ҝөндәрәрди. Һәзрәт бунун ардынҹа “Бәләд” сурәсинин 11-ҹи ајәсини (“фәләгтәһәмәл-әгәбә”) охујарды. Һәзрәт бујурарды: “Аллаһ бүтүн инсанларда гул азад етмәк ҝүҹү олмадығыны билдијиндән јохсулларын дојуздурулмасыны беһиштә јол гәрар верди.” (“Кафи”, 4-52)
