Фатимә бибиси Зејнәбин палтарына сарылды вә деди: Бибиҹан јетим олмушам. Ҝәрәк кәниз дә олам?
Језидин мәҹлисиндә әсирләрин арасында имам Һүсејнин (ә) кичик јашлы гызларындан биринин мәсум чөһрәси ај кими парылдајырды. Бу сәфәрдә әзијјәт чәкиб мүсибәт ҝөрмәјинә бахмајараг чөһрәсинин ҝөзәллији гәмли симасындан бәлли иди. Бу ҝөзәллик Језидин тәрәфдарларындан шамлы бир кишинин диггәтини ҹәлб етди. Језидә деди: Бу гызы мәнә бағышла! Фатимә бибиси Зејнәбин палтарына сарылды вә деди: Бибиҹан јетим олмушам. Ҝәрәк кәниз дә олам? – Зејнәб бу вахт үзүнү шамлы кишијә тутуб деди: Јалан дедин, алчаглыг етдин, нә сәнин белә бир һаггын вар, нә дә Језидин. Језид бу сөзү ешитмәклә һалы дәјишди вә деди: Белә һаггым вар, әҝәр истәсәм едәрәм. Зејнәб онун ҹавабында бујурду: Һеч вахт баҹармазсан, чүнки, Аллаһ сәнә белә һагг вермәјиб. О вахт едә биләрсән ки, бизим динимиздән чыхыб башга дини сечәсән. Језид деди: Атан вә гардашын диндән чыхдылар, Зејнәб бујурду: Әҝәр мүсәлмансанса, бабамын, атамын вә гардашымын дининә һидајәт олубсан! Језид өзүнү Зејнәбин сөзүнүн гаршысында аҹиз ҝөрүб сөјүш силаһыны алды вә деди: Еј Аллаһын дүшмәни јалан дејирсән! Зејнәб бујурду: Сән инди әмирсән вә зүлмлә сөјүш верирсән, өз гүдрәтини ҝөзә сохуб мејдан охујурсан. нәһајәт Језид ҝуја хәҹаләт чәкирмиш кими сакит олду.
Бу Зејнәб иди ки, һәр бир истәјинин иҹра олунаҹағыны ҝуман едән Језидин гаршысында дајанды вә ону башгаларынын ҝөзү гаршысында диз чөкдүрдү.
