Һәгигәт нә гәдәр ашкар ҝөрүнсә дә, ону кор ҝөзлә ҝөрмәк мүмкүн дејил. Һәгигәти танымаг үчүн онун ашкар ҝөрүнмәси нә гәдәр зәруридирсә, ҝөрән ҝөзә дә бир о гәдәр еһтијаҹ вардыр. Ахы кор, ҝүнәшин ишығыны неҹә ҝөрә биләр?!
İнсанын һәгигәти танымасына мане олан јанлыш мүһакимәләр, нәфс истәкләринә табечилик, кор-коранә тәрәфбазлыг, тәкәббүр вә бу кими башга мәнфи тәзаһүрләрдир. Руһ чиркләндикҹә, һәгигәти дәрк етмәк дә чәтинләшир.
Бир һәдисдә бујурулдуғуна ҝөрә, әҝәр шејтанлар Адәм өвладынын гәлбини дөврәјә алмасајдылар, инсанлар фәзанын дәринликләрини сејр едә биләрдиләр. Бәс шејтанлардан неҹә гуртулмалы?Â
Гурани-кәримдә бујурулур: «Һәгигәтән иман ҝәтириб, јалныз өз Рәббинә тәвәккүл едәнләрин үзәриндә шејтанын һеч бир һөкмү јохдур. Шејтанын һөкмү јалныз она итаәт едиб, Аллаһа шәрик гошанлар үзәриндәдир». («Нәһл» сурәси, ајә 99-100.)
Демәк, доғру јол јолчулары үчүн илкин шәрт, нәфсин пакландырылмасы вә тәгвадыр. Гурани-кәрим доғру јол ҝөстәрән илаһи китаб олдуғу һалда, нәфсинә ујан инсанлар һәтта Гурандан да өз јанлыш мүһакимәләринин сүбуту үчүн истифадә едирләр. Она ҝөрә дә, «Бәгәрә» сурәсинин 2-ҹи ајәсиндә бујурулур: «Бу һеч бир шәкк-шүбһә олмајан вә мүттәгиләрә доғру јол ҝөстәрән китабдыр».
