وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
"Инсаны Биз јаратдыг вә нәфсинин она нәји вәсвәсә етдијини дә билирик. Биз она шаһ дамарындан да јахыныг. Сағында вә солунда ики (мәләк) отуруб (онун әмәлләрини гејдә алыр.) Дедији елә бир сөз јохдур ки, (ону јазмаг үчүн) јанында һазыр дурмуш ҝөзәтчи олмасын."Â (Гаф, 16-18).
Изаһ: Гејд олундуғу кими, Аллаһын елми сонсуздур вә орада ҹәһаләтә јер јохдур. Аллаһ бәндәләринин һәтта гәлбиндән кечәнләри вә онларын фикирләриндән кечән өтәри вәсвәсәләри дә билир. Јухарыдакы ајәдә Аллаһ, бу елми вә әһатәни тәсвир етмәк үчүн тәкид етмишдир ки, бәндәләринә шаһ дамарларындан да јахындыр. Бу ифадә һәм Халиг вә мәхлугун јахынлығынын дәринлијини ҝөстәрир, һәм дә инсанын һарамлардан даһа чох узаг олмасына зәмин јарадыр. Бундан башга, инсаны мүшајиәт едән хүсуси мәләкләр дә нәзәрдә тутулмушдур ки, онун бүтүн әмәлләрини гејд етсинләр.
Һәдис: Имам Багир (ә): “Ҝизли вә ашкар Онун (Аллаһын) јанында ејнидир” (Тәфсири-Гуми, ҹ. 1, сәһ. 36).
