وَلَوْلَا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ وَزُخْرُفًا وَإِنْ كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ
"Әҝәр инсанларын (кафирлик зәмининдә бирләшмиш) ваһид бир үммәтә (чеврилмәк тәһлүкәси) олмасајды, Мәрһәмәтли (Аллаһы) инкар едәнләрин евләринин таванларыны вә чыхдыглары нәрдиванлары да ҝүмүшдән едәрдик; евләринин гапыларыны вә сөјкәндикләри тахтлары да. Үстәлик зинәт дә (верәрдик). Бүтүн бунлар садәҹә дүнја һәјатынын кечиҹи зөвгүдүр. Ахирәт исә сәнин Рәббинин јанында анҹаг (Аллаһдан) горханлар үчүндүр." (Зухруф, 33-35).
Изаһ: Аллаһ дүнјаны – ҝөзүмүздәки бүтүн ҝөзәлликләринә вә дәбдәбәсинә бахмајараг, – чох ашағы вә дәјәрсиз тәгдим етмишдир. Белә ки, әҝәр бәзиләринин иманы зәиф олмасајды, онун һамысыны кафирләрә верәрди. Чүнки бу дәјәрсиз мүкафат мөминләрә лајиг дејил. Јухарыдакы ајәни охумағын вә һаггында дүшүнмәјин мөминләр үчүн чох тәрбијәви нәтиҹәләри вар.
Һәдис: Имам Садиг (ә): Аллаһ дејир:
“Әҝәр һеч бир мөмин бәндәм шәкк-шүбһәјә дүшмәсәјди, кафирләрин башына дәмир кечирәрдим ки, һеч вахт башлары ағрымасын (Јәни онлара бүтүн дүнја асајишини бәхш едәрдим).” (Кафи, ҹ. 2, сәһ. 257, һәдис: 24).
