“Дедији һәр сөзү (јазмаг үчүн) инсанын јанында һазыр дуруб ҝөзләјән (ики мәләк) вардыр.” (“Гаф” сурәси, ајә: 18. )
Һәзрәт Әли (ә) бујурур:
“Чох данышанын хәталары чох олар. Һәјасы аз оланын тәгвасы аз олар. Тәгвасы аз оланын гәлби өләр. Гәлби өлән исә ҹәһәннәмлик олар.” (“Шәрһи Нәһҹүл-бәлағә”, ҹ. 19, сәһ. 264.)
Имам Сәҹҹад (ә) бујуруб:
“Үч шеј мөминин ниҹатына сәбәб олар: Дилини ҹамааты инҹитмәкдән вә гејбәтдән горумаг, дүнјасы вә ахирәти үчүн фајдалы олан ишлә мәшғул олмаг, ҝүнаһлары вә хәталары үчүн чохлу ағламаг.” (“Биһарул-әнвар”, ҹ. 75, сәһ. 140.)
Имам Садиг (ә) бујуруб:
“Мөмин инсан сакит галарса, онун үчүн јахшы әмәл јазылар. Амма данышанда исә һәм јахшы әмәл вә һәм дә пис әмәл јазылар.” (“Үсули-кафи”, ҹ. 2, сәһ. 116.)
