Өлүм заманы вә Рәббин әзабыны мүшаһидә едәркән төвбә етмәјин бир фајдасы олмајаҹагдыр.
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
"Ҝүнаһ ишләр ҝөрмәкдә давам едәнләрдән биринә өлүм ҝәлдији заман: “Мән инди төвбә етдим!” – дејәнләрин дә, кафир кими өләнләрин дә төвбәси гәбул дејилдир. Биз онлар үчүн үзүҹү бир әзаб һазырламышыг." (Ниса, 18).
Изаһ: Төвбәнин шәртләриндән бири дә вахтлы олмасыдыр. Өлүм заманы вә Рәббин әзабыны мүшаһидә едәркән төвбә етмәјин бир фајдасы олмајаҹагдыр. Чүнки о заман Аллаһа дөнмәк мәҹбуридир. Һәтта о заман әксәр кафирләр дә дүнјаја ҝери дөнмәји вә кечмиш әмәлләрини ислаһ етмәји арзу едирләр. Бу фајдасыз төвбәләрин нүмунәси Фиронун төвбәсидир. О, Нил чајында боғуланда иманыны изһар етди. Бу, Шејтанын һијләләриндән биридир. О, пешман бәндәләри дәрһал төвбә етмәкдән јајындырыр. Онлара тәлгин едир ки, өмрүн сонунда төвбә етмәјә вә пакланмаға фүрсәт олаҹагдыр. Һалбуки мөмин өзүнү һеч заман Аллаһын әзабындан аманда ҝөрмүр вә өлүмү даим өз јахынлығында һисс едир. Шејтанын бу вәсвәсәләринә “Тәсвиф” – төвбәни ҝәләҹәјә сахламаг (тәхирә салмаг) – дејилир.
Һәдис: Имам Әли (ә):
“Ҝүнаһ едәндә ону төвбә илә силмәјә тәләс.” (Туһәфул-үгул, сәһ. 81).
