Зүбалә
İмам Һүсејнин (ә) мүһүм чыхышыИмам (ә) Абдуллаһ ибн Јәгтәр васитәсилә Куфәдә Мүслимә хәбәр ҝөндәрир. Ибн Зијадын адамлары ону јолда тутур вә шәһид едирләр. О, шәһид олмаздан габаг сарајын дамындан ҹамаата дејир: “Мән Рәсулуллаһын (с) гызы Фатимәнин оғлунун елчисијәм. Мәрҹанәнин оғлуна гаршы она көмәк един!”
Карван Зүбаләјә чатанда Мүслим, Һани вә Абдуллаһын шәһадәт хәбәри ҝәлди.
Имам (ә) бу хәбәри ешитдикдән сонра әлиндә бир јазы хејмәдән чыхды вә ону сәһабәләринә охуду: “Бағышлајан вә Меһрибан Аллаһын ады илә! Мән Мүслим ибн Әгил, Һани ибн Үрвә вә Абдуллаһ ибн Јәгтәрин аҹы шәһадәт хәбәрини алмышам. Инди ким истәјирсә, ҝери гајытсын. Мәним онун үзәриндә бејәтим јохдур.”
Бу сөзү ешитдикдән сонра Имамын (ә) јанында олан адамлардан бир чоху дағылышдылар вә Имамы (ә) тәк гојдулар.
Зу-Һусәм
İмамын (ә) Һүррүн гошуну илә гаршылашмасыҺүррүн јорғун вә сусуз гошуну Зу-Һусәм мәнтәгәсинә чатыр. Имамын (ә) ҝөстәриши илә онларын өзләринә вә атларына су верилир. Намаз вахты олур. Дост вә дүшмән Имам Һүсејнә (ә) игтида едәрәк намазларыны гылырлар. Намаздан сонра Имам (ә) чыхыш едир вә куфәлиләрин мәктубларыны хатырладыр. О, Әһли-бејти (ә) һакимијјәтә ән лајигли адландырараг бујурур: “Әҝәр сиз елә һәмин әгидәдә галыб мәнә көмәк етмәјә әһд бағлајырсынызса, сизин шәһәринизә ҝәләрәм; јох, әһд бағламырсынызса вә мәним ҝәлишимә наразысынызса, елә бурадан да гајыдарам.”
Һүрр деди: “Биз мәктуб ҝөндәрәнләрдән дејилик вә бизә әмр олунмушдур ки, ибн Зијадын јанына апармајынҹа сәндән ајрылмајаг.”
Бејзә
İмам Һүсејнин (ә) чыхышы“Ким Аллаһын һарамларыны һалал едән, илаһи әһд-пејманы позан, Пејғәмбәрин (с) сүннәсинә гаршы чыхан, әмәлинин әсасы ҝүнаһ, дүшмәнчилик олан зүлмкар бир һакими ҝөрүб әмәлдә, јахуд сөздә она етираз етмәсә, Аллаһа ваҹибдир ки, (гијамәтдә) ону һәмин зүлмкарын апарылдығы јерә апарсын.”
İмамын (ә) мөһтәшәм чыхышы онун өз достлары вә Һүррүн адамлары үчүн бир имкан иди ки, үрәкләриндәки шәкк-шүбһәни өзләриндән узаглашдырсынлар вә ондан нәсиһәт алсынлар.
Үзејб әл-һиҹанат
Тириммаһын Имам Һүсејнлә (ә) ҝөрүшүТириммаһ Мәккәјә аиләсинин јанына ҝедирди. О өзү илә Куфә әһалисинин азугә вә әманәтләрини апарырды. О, Үзејб әл-һиҹанат мәнтәгәсиндә Имамла (ә) растлашыр вә она дејир: “Еј мәним мөвлам! Бир гарыш да ирәли ҝетмәјин. Куфә әһалиси сизинлә дөјүшә һазырлашыр.” Сонра Имама (ә) тәклиф едир ки, онун гәбиләсинин јашадығы кәндә ҝетсин.
İмам Һүсејн (ә) она вә гәбиләсинә дуа едәндән сонра бујурур: “Өзүмлә халг арасында бағладығым әһдә ҝөрә башга бир јерә ҝедә билмәрәм.”
Имам (ә) Кәрбәлаја доғру јола дүшмәји әмр едир. Тириммаһ Имамын (ә) фикринин ҹидди олдуғуну ҝөрәндә дөрд нәфәри о һәзрәтин ордусуна ҝөндәрир вә өзү әманәтләри гајтармаг үчүн Куфәјә ҝери дөнүр. О, Имама (ә) гошулмаг үчүн Куфәдән Кәрбәлаја гајытдыгда артыг иш-ишдән кечмиш вә Һүсејн (ә) шәһид олмушду.
Руһејмә
İмамын Һүрр илә сөһбәтиЗөһр азаны вахты Руһејмә адланан јерә чатдылар. Һәр ики гошун Имам Һүсејнә (ә) игтида едәрәк намазларыны гылдылар. Намаздан сонра Һүрр ајаға галхыб деди: “Аллаһын салам вә бәрәкәти сәнә олсун, еј Рәсулуллаһын оғлу!” Имам (ә) саламын ҹавабыны алдыгдан сонра она бујурду: “Сән бизи мүдафиә етмәк нијјәтилә бураја ҝәлмисән, јохса мәгсәдин бизимлә вурушмагдыр?” Һүрр ҹаваб верди: “Анд олсун Аллаһа, еј Пејғәмбәрин оғлу! Сизинлә вурушмаг үчүн ҝөндәрилмишәм. Анҹаг Аллаһа сығынырам о вахтдан ки, гәбримдән башыашағы вә әлләрим бојнума бағланмыш һалда галхам вә үзү үстә ҹәһәннәмә атылам. Еј Пејғәмбәрин оғлу, һара ҝедирсән? Ҹәддинин һәрәминә гајыт, јохса өлдүрүләҹәксән.”
İмам (ә) шеир дили илә она бујурду: “Мәрд адам һаггы ахтармагла вә Ислам јолунда ҹиһадла мәшғул олса, һеч вахт өлүмдән горхмаз.”
Бәни-Мүгатил гәсри
İмамын Үбејдуллаһ ибн Һүррү дәвәт етмәсиИмам Һүсејн (ә) Бәни-Мүгатил дүшәрҝәсиндә Үбејдуллаһ ибн Һүррүн хејмәсини ҝөрүр. Онун јанына ҝедәрәк карванына гошулмасыны истәјир. О гәдәр дә јахшы кечмиши олмајан ибн Һүрр өзүнү бу сәадәтдән мәһрум едир вә Имамын (ә) дәвәтини гәбул етмир. Әба Абдуллаһ (ә) бурада Пејғәмбәрдән (с) һәдис нәгл едәрәк бујурур: “Ким мәним әһли-бејтимин фәрјадыны ешитсә вә онлара һагларыны тәләб етмәкдә јардымчы олмаса, Аллаһ ону үзү үстә ҹәһәннәмә атар.” Ибн Һүрр дејир: “Һеч вахт белә олмајаҹаг, иншаллаһ.”
İмам јериндән галхараг өз хејмәсинә гајыдыр.
Јазырлар ки, Үбејдуллаһ ибн Һүрр Кәрбәла фаҹиәсиндән сонра хәҹаләтли һалда өзүнү Имам Һүсејнин (ә) гәбринә чатдырыр, гәмли мәрсијә вә шеирләр охујур.
