Халгын ҝүнаһындан гајнагланан ән кичик иҹтимаи фәсад алчаг инсанларын онлара һаким олмасыдыр
Халгын Аллаһ ганунларына риајәт етмәси иҹтимаи низама да тәсир ҝөстәрир. Инсанлар ҝүнаһа батмагла доғру јолдан чыхдыгда ҹәмијјәт үчүн тәһлүкәләр јараныр. Халгын ҝүнаһындан гајнагланан ән кичик иҹтимаи фәсад алчаг инсанларын онлара һаким олмасыдыр. Залымларын рәһбәрлији инсанларын өз азадлығыны итирмәси илә мүшајиәт олунур.
Әсбәғ Нәбатә һәзрәт Әлидән (ә) нәгл едир ки, һәзрәт Пејғәмбәр (с) белә бујурмушдур:
“Аллаһ бир халга гәзәбләниб она әзаб назил етмәјәндә, бу әзабын әвәзиндә гијмәтләр баһалашыр, өмүрләр гысалыр, таҹирләр алыш-веришдән фајда ҝөтүрмүр, мејвәләр хараб олур, чајларын вә гујуларын сују азалыр, јағыш јағмыр, шәр инсанлар халга һаким олур.” (Әт-Тәһзиб, 3-ҹү ҹилд, сәһ.148.)
Имам Садиг (ә) Аллаһ-Тааланын белә бир бујуруғуну нәгл едир:
“Мәни таныјан шәхс ҝүнаһа јол версә, Мәни танымајан бирини она һаким едәрәм.” (Үсули-Кафи, 2-ҹи ҹилд, сәһ.276.)
Бир заман Аллаһа гаршы үсјан едән Мисир Фирону танрылыг иддиасына дүшдү. Һарун Әр-Рәшид Мисирә һаким олдуғу вахт мәмләкәтин идарәчилијини ән ҹаһил инсанлара тапшырды. О мисирлиләр вә Фиронун үсјанына белә ҹаваб верди. (Һекајәләр ҝүлүстаны, сәһ.40.)
Тарихдә нәгл олунур ки, Әмирәл-мөминин (ә) түғјан гопаран инсанлара бујурду:
“Әҝәр дини вәзијјәтинизи вә әмәлләринизи дәјишмәсәниз, Аллаһ сизә “сәгиф гуламы” (сәгиф тајфасындан бир шәхси) һаким едәҹәк.” Һәзрәт (ә) бәзән дә белә дејирди:
“Пәрвәрдиҝара, бу ҹамаата сәгиф гуламы һаким бујур!” Нәһајәт, халгын Ислама вә Ислам һөкмләринә диггәтсизлији, Әһли-бејтә (ә) етинасызлығы нәтиҹәсиндә Аллаһ-Таала тарихин залым һакими Һәҹҹаҹ ибн Јусиф Сәгәфини онлара һаким етди. Тарихдә нәгл олунур ки, бу шәхс јетмиш мин ҝүнаһсыз инсан өлдүрдү. Онун ҝүнаһындан савашда өлдүрүләнләр бу јетмиш минә дахил дејил. Онун өзүнүн белә дедији нәгл олунур: “Шиәнин башы кәсиләркән онун чырпынмасы сәһнәсини мүшаһидә едә-едә једијим хөрәк мәним үчүн ән дадлы јемәкдир!”
Тарих боју һәҹҹаҹларын ҹинајәтләри адәтән халгын мүгәддәс Ислам дининә етинасызлығындан, дини шәхсијјәтләрин вә алимләрин һөрмәтинин сахланмамасындан, мүсәлман халгын ҝүнаһларындан гајнагланмышдыр. Бүтүн бу һадисәләр нәгл олунмуш рәвајәтләрин дүзҝүнлүјүнү тәсдигләјир. Ислама етинасызлыг ҝөстәрән, нәфс истәкләринә табе олан, динин зиддинә аддым атан мүсәлманлар билмәлидирләр ки, онлары залым һакимләрин, амансыз ситәмкарларын һөкмранлығы ҝөзләјир.
Билмәлијик ки, халг ҝүнаһа јол вердији вахт Аллаһ онлары ҝүнаһкарларын һөкмранлығы илә ҹәзаландырыр. Неҹә ки, әксәр пејғәмбәр үммәтләри ҝүнаһлары сәбәбиндән Аллаһын гәзәбинә ҝәлдиләр, онлара Гуран ајәләриндә бәјан олунмуш бәлалар назил олду.
