Ayətullah əl-üzma Əraki (rh) deyir:
Ayətullah Hacı Seyid Əhməd Xansari həyatında çoxlu əziyyət və məşəqqətlər çəkib. Uzun müddət ürəyi ağrıdı, neçə övlad dağı gördü. Özü də bir yerdə sakin olmurdu. Bir müddət Xansarda, bir müddət Nəcəfdə, 9 ay Dezfulda, bir neçə il və neçə ay da Ərakda yaşadı. Sonra Qumda, daha sonra isə Tehranda məskunlaşdı. Bütün bunlarla belə Allah ona böyük müvəffəqiyyətlər vermişdi. Cəvahirin xülasəsi və digər fəqihlərin nəzəri toplanmış bir dövrə fiqhi-istidlali kitabı kimi güclü bir kitab yaza bilmişdi.
O, mərhum Hacı Şeyx Əbdulkərim Hairinin zamanında bir gün mənə dedi: - Gəl, həcc mövzusunu bəhs edək. Mən də qəbul etdim. Biz gündüzlər Eşqəli məscidində bəhs edirdik. Həcc bəhsi tamam olduqdan sonra bir müddət onu görmədim. Bir gün xəbər çatdı ki, Seyid Əhməd Xansari dəvə ilə tək həccə gedib.
O, ölümdən öncə mələkləri görmüşdü. Özü deyir: - Mən Əzrailin (ə) çöhrəsini gördüm və ondan qorxmadım. Öz-özümə dedim ki, camaat nə üçün ondan qorxurlar?! Gördüm, həzrət Əzrail (ə) mənə tərəf gəldi, sonra qayıtdı və yeddi addım atdı. Başa düşdüm ki, yeddi gündən artıq ömrüm qalmayıb.
