Ҝүнаһа бәһанә ҝәтирмәк үмуми бир хәстәликдир...
Ҝүнаһа бәһанә ҝәтирмәк ҝүнаһ етмәкдән дә писдир. «Гијамәт» сурәсинин 14-15-ҹи ајәләриндә охујуруг:
«Инсан өзүнү таныјыр, заһирдә нә гәдәр бәһанә вә үзр ҝәтирсә дә фајдасы јохдур.» Јәни инсан етдији ҹинајәт вә ҝүнаһлара нә гәдәр үзр ҝәтирсә, сәбәб ҝөстәрмәјә чалышса да онун виҹдан мәһкәмәси едилән һијләләрә, ҹинајәтләрә ҝөрә ону мүһакимә едир. Ҝүнаһа бәһанә ҝәтирмәк ҝүнаһын ҹәмијјәтдә адиләшмәсинә ҝәтириб чыхарыр чиркин ишләри ҝөзәл тәсвир етдирир. Һеч бир ҝүнаһ «ҝүнаһа бәһанә ҝәтирмәк» кими пис дејил. Чүнки етдији ҝүнаһы етираф едән шәхс һәмишә төвбә фикриндәдир. Ҝүнаһыны үзр вә бәһанә илә өрт-басдыр едән шәхс исә нәинки төвбә етмәк фикриндә дејил, әксинә тутдуғу јолда ҝүн-ҝүндән мөһкәмләнир.
Ҝүнаһа бәһанә ҝәтирмәк үмуми бир хәстәликдир ки, мүхтәлиф нөвләрдә заһир олур. Бу хәстәлијин ән бөјүк хәтәри исә будур ки, ҝүнаһкары төвбә едиб дүз јола гајытмагдан чәкиндирир. Бәзи вахтлар исә һәгигәтләри онун ҝөзүндә батил ҝөстәрир. Мисал үчүн, бир шәхс өзүндә мүәјјән иши ҝөрмәк үчүн горху һисси кечирир, лакин бунун адыны «еһтијат» гојур. Өз зәифлијинин адыны «һәја» гојур, јахуд өз тәнбәллијинин сәбәбини Аллаһ-тәаланын ону бу ҹүр јаратмасы илә изаһ едир. Доғрудан да инсан нә үчүн бу ҹүр фикирләрлә сәадәт гапысыны өз үзүнә бағламалыдыр?
Ҝүнаһа үзр ҝәтирән шәхс, етдији ҝүнаһы өрт-басдыр едир ки, сонралар ҝүнаһ етмәк онун үчүн раһат вә манеәсиз олсун.
Ислам дининдә ҝүнаһа үзр ҝәтирмәк, бир нөв өзүнү вә мүсәлманлары алдатмаг һесаб олунур. Заһири ҝөзәл, батини исә булашыгдыр. Мәсәлән, базарда мејвә сатан бир шәхс јахшы мејвәләри үстә, харабларыны исә ашағы јыға. Ҝүнаһа үзр ҝәтирән шәхс дә бу мөвгедәдир. Ашағыда гејд едилән һәдисдә Имам Багир (ә) бујурур:
«Бир ҝүн Ислам Пејғәмбәри (с) Мәдинә базарындан кечирди. Әрзаг маллары сатан бир шәхси ҝөрдү. Пејғәмбәр (с) она бујурду: Бәһ! Бәһ! Нә гәдәр ҝөзәл вә тәмиздир». Јејинтинин гијмәтини сорушду. Бу вахт Аллаһ тәрәфиндән О Һәзрәтә хәбәр ҝәлди ки, “әлини јејинтинин ичинә сал вә алтына бах». Пејғәмбәр (с) буну етди. Бу заман онун алтындан бир нечә әдәд хараб јејинти чыхды. Пејғәмбәр (с) о сатыҹыја бујурду: «Сән мүсәлманлара һәм хәјанәт едирсән, һәм дә онлары алдадырсан».
