رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
"(Биз) мүждә верән вә горхудан елчиләр (ҝөндәрдик) ки, инсанларын елчиләрдән сонра Аллаһа гаршы бир бәһанәси олмасын. Аллаһ Гүдрәтлидир, Мүдрикдир." (Ниса, 165).
Изаһ: Пејғәмбәрләрин (ә) ҝөндәрилмә зәрурәти дөрд мүгәддимәни јанашы гојдугда ајдын олур: 1. Аллаһ инсаны азад (ихтијар саһиби) јаратмышдыр. 2. Хејир вә шәр (јахшы вә пис) јолу танымаг үчүн билик вә мәлумата еһтијаҹ вар. 3. Аллаһын һикмәти тәләб едир ки, хејир вә шәри дүзҝүн танымағын јолуну инсанын ихтијарына версин вә инсан азад икән билмәдән јолуну азмасын. 4. Инсанын зәка вә һисси тәкбашына бүтүн јахшы вә пис ишләри анламаг габилијјәтинә малик дејил. Нәтиҹә: Аллаһ бәндәләри үчүн башга бир јол нәзәрдә тутмалыдыр ки, онун васитәсилә јахшы вә мәсәләһәтли ишләри пис вә хошаҝәлмәз ишләрдән ајырд едиб сәадәтә говушсунлар. Бу икинҹи јол пејғәмбәрләрин ҝөндәрилмәсидир. Одур ки, пејғәмбәрләрин ҝөндәрилмәсинин ән мүһүм сәбәби бүтүн идрак зәминләрини тәдарүк ҝөрмәк вә инсанларын бәһанәсини кәсмәкдир.
Һәдис: Имам Садиг (ә):
“Биз, (бәндәләрин мүнасибәт гура билмәдији) Уҹа вә Улу бир Танрынын олдуғуну сүбут етдикдә ајдын олур ки, онун елчиләри олмалы, Онун сөзүнү ҹамаата чатдырмалы вә бәндәләри хејир вә зијанларына јөнләндирмәлидирләр.” (Кафи, ҹ. 1, сәһ. 68, һәдис: 1).
